Τα παιδιά με Αυτισμό δεν είναι "ομοιόμορφα" με τους συνομιλήκους τους. Τα ίδια όμως κατακλύζονται από μια σφοδρή επιθυμία τα πράγματα στον κόσμο τους να παραμένουν ίδια.
Έχετε παρατηρήσει την ένταση που μπορεί να προκληθεί σ έναν αυτιστικό όταν "χαλάσει" μια μορφή που έχει συνηθίσει; Το άγχος που θα προκαλέσει ένα χαμένο κομμάτι παζλ ή ένα χαλασμένο κομμάτι παιχνιδιού; Πιθανόν ναι! Από την άλλη ένα ήδη "πειραγμένο" σύνολο πχ ένα άγνωστο στον ίδιο αντικείμενο με κάποια προφανή βλάβη δε θα δημιουργήσει το ίδιο πρόβλημα μιας και η "καταχώρηση" που ο ίδιος θα κάνει είναι ακριβώς αυτή. Ένας αυτιστικός θα αντέξει ένα αυτοκινητάκι που του λείπει μια ρόδα αν αυτό του έχει παρουσιαστεί έτσι. Τότε η επιδιόρθωση είναι που μπορεί να τον ταράξει!
Σε κάθε περίπτωση στο αυτιστικό μυαλό τα πράγματα απλώς πρέπει αρκετά ανελαστικά να μένουν "ως έχουν".
Αυτή η τάση του Αυτιστικού μυαλού δεν περιορίζεται μόνο στις μορφές αλλά γενικεύεται στο σύνολο δραστηριοτήτων στις οποίες ο ίδιος εμπλέκεται. Θυμηθείτε την ανάγκη για επανάληψή των δρομολογίων για τις μεταβάσεις με το αυτοκίνητο ή την επιλεκτικότητα στο φαγητό και το τρόπο που αυτό θα σερβιριστεί.
Ο Αυτισμός δεν αντέχει τις παραλλαγές. Ακόμα περισσότερο αδυνατεί να δεχτεί ανολοκλήρωτες δράσεις όπως πχ ένα μισοτελειωμένο γεύμα (για το τι σημαίνει ολοκλήρωση στον Αυτισμό θα γράψουμε σε επόμενο άρθρο)
Αυτή η γνώση μπορεί να μας βοηθήσει να κατακτήσουμε μεγαλύτερη ενσυναίσθηση απέναντι στον Αυτισμό και να κατανοήσουμε, πριν προσπαθήσουμε να τις αλλάξουμε, μια σειρά από "λογικές" για τον ίδιο αντιδράσεις σε κάθε τέτοια διατάραξη της ομοιομορφίας.
Είναι σημαντικό για την ανακούφιση του Αυτιστικού άγχους να δοκιμάζουμε μικρές και ανεπαίσθητες (αυτό είναι πραγματικά δύσκολο) αλλαγές και να εξοικιώνουμαι το μυαλό του Αυτιστικού με την αποδοχή της ποικιλομορφίας και της πολυπλοκότητας.
Υπάρχουν έξυπνες και καταξιωμένες τεχνικές που μπορεί αυτό να επιτευχθεί! Πάντα με τη διακριτικότητα και την υπομονή πως αυτή η τάση στον Αυτισμό δεν είναι επιλογή όσο μια βαθειά ανάγκη και θεμελιώδης φύση της ψυχικής του λειτουργίας .-
Γιάννης Μπούγος, Ψυχολόγος
