Ο μικρός Γιαννάκης δεν έχει ακόμα αντιληφθεί πως η φίλη του δεν μπορεί να "δει" το παιχνίδι που κρατάει ενώ βρίσκονται σε διαφορετικό χώρο. Αυτό μπορεί να είναι συνηθισμένο σ' ένα παιδί μικρότερης ηλικίας, ένα παιδί που αντιμετωπίζει αναπτυξιακές δυσκολίες ή Αυτισμό. Η "Θεωρία του Νού" ξεκινά να αναδύεται στην ηλικία των 4-5 ετών ενώ οι απαρχές αυτής της ικανότητας βρίσκονται στη βρεφική και νηπιακή ηλικία. Αφορά ακριβώς αυτή την δυνατότητα μας προοδευτικά να μπορούμε να συγχρονιστούμε με τον άλλον και να μπούμε στη θέση του.
Έτσι καταφέρνουμε να δούμε τον κόσμο απ' την δική του οπτική γωνία αρχίζοντας από αυτό που βρίσκεται στο δικό του οπτικό πεδίο και συνεχίζοντας με ότι υπάρχει στη σκέψη του ή/και τα συναισθήματά του. Για αυτό η Θεωρία του Νού σχετίζεται στενά με την δεξιότητα της Ενσυναισθησίας (Empathy)
Ας δούμε μερικές δεξιότητες που προηγούνται τις οποίες ένα παιδί πρέπει να διαθέτει για να μπορέσει να κατακτήσει αυτή τη σημαντική δεξιότητα:
· αναγνώριση των δράσεων των άλλων και ονοματοδοσία (το παιδί παίζει με το τρενάκι)
· ικανότητα μίμησης των άλλων
· αναγνώριση των συναισθημάτων (χαρούμενος, λυπημένος κοκ)
· αναγνώριση της διαφοροποίησης των επιθυμιών των άλλων απ' το ίδιο το παιδί (ο μπαμπάς γίνεται χαρούμενος με καφέ ενώ εγώ με παγωτό)
· αντίληψη της συσχέτισης γεγονότων με συναισθήματα (αν πέσει το παγωτό του αδερφού μου αυτός θα στεναχωρηθεί)
· δυνατότητα συμβολικής σκέψης και παιχνιδιού «προσποίησης»
· αναγνώριση πως οι άνθρωποι λειτουργούν με βάση τις επιθυμίες τους
· αποδοχή πως αυτό που βλέπω και σκέφτομαι εγώ δεν ταυτίζεται με των άλλων
Γιάννης Μπούγος, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής CBT, Δ/ντής Σύναψις